Zamansız Bir Yaz Akşamı

Bu akşam, günün karmaşasının tümüyle üzerime geldiği bir anda radyoda çalmaya başlayan şarkı ile çok başka yerlere gittim.

  

  'Bir yaz akşamında hafif esen rüzgar, denizin kokusunu hissediyoruz ikimizde.Kumsala vuran dalga sesleri, sen ve ben susuyoruz.Galiba olmak istediğim yerdeyim..Gökyüzünde milyonlarca yıldız, derken bir tanesi kayıyor.Derin düşünceler içinde kayboluyorum bir an..Benimlesin.Kollarınla sarsan beni, bir yere gitmem..'

''Anı dondurmak mümkün mü ? Benimle kal..Gökyüzü bizim, yıldızlar, ay ışığı, bu deniz, bu kumsal bizim..

'Uzun zamandır hissetmediğim karmaşık duygular.Düşüncelerim fazlalaşıyor..'

''Kalbimin en özel yeri sana ait., artık bırakmam.Benimsin !''

  Neler neler geçiyor dakikalar içinde zihnimden..Sadece bir an.. Gözlerim kapalı ve ben olmak istediğim yerdeyim.Şarkının hissettirdiği karışık duygular, dakikalar sonra bitmesini hiç istemediğim bir şeylere dönüştü..Zihnimde dönüp duran plak ve ben o yaz akşamındayım.Ritim hızlanıyor ve işte sona yaklaştık, içimde kopan fırtınalara karşın o an ve mekanın içinde olmak istiyorum.Ne tuhaf, içimdeki boşluktan sızıp gelen düşüncelerin bir anda beni tamamen içine alışı, teslim oluşum..

  Şarkının etkisinde uzunca bir süre kaldım.Sonra ilk iş zihnimdekileri toparlayıp yazmak oldu.Umarım başarılı olabilmişimdir.Nerede ve kiminle olduğumu bilmediğim bir anda ve zamanda kaybolmak istediğimi anladığım bir akşam.Belki bir gün gerçek olur..

Epitaph King Crimson, dinlemenizi isterim..Belki siz de andan ve mekandan bağımsız kısacık bir yolculuğa çıkarsınız..

Çilek

  Bir hikayem var.Nasıl anlatsam, nereden başlasam bilemediğim.

  Engel olamadığım düşüncelerim.Yarım kalmış bir şeyler..

Gitmenle birlikte içimi saran o yeniden kaybetme korkusu bazen hiç olmadık zamanlarda kendini hissettiriyor, ne yapacağımı şaşırıyorum.Nasıl oldu, neden böyle oldu gibi şeyleri hiç düşünmedim inan..Zaten bunları biliyoruz.Ben daha çok içsel bir yolculuğa çıktım bu gidişle.Hayatı sorguladım.Hayatta bazen yollar kesişiyor.Bazı şeyler yaşanıyor ve yollar ayrılıyor..Olması gereken de bu..Ama İşte bak içimde eksik kalmış bir şeyler öyle bir zamanda yakalıyor ki bazen, yanağımdan iki damla yaş süzülerek bu satırları yazıyorum..Bu sessiz kabulleniş mecburiyetten..

  Biraz sonra mantık devreye giriyor, aradan geçen onca zaman, birbirinden ayrılan anılar..Ve hayatlar, sensiz, bensiz onsuz devam eden hayatlar.Bir düzenin içinde yaşayıp gidiyoruz , kim mani olabilir ?

  Bazen de şimdiki hayatını düşünürken yakalıyorum kendimi ve hemen başka bir şey düşünmeye çalışıyorum çünkü zihnimde hep eski hallerin kalsın istiyorum.

Seni özledim.

Onca şeye rağmen, aradan geçen onca yıla rağmen yine eskisi gibi olur muyduk ?

  Yine bana sarılsan sımsıkı, yine beni dinlesen..Kızsan bana, sana hak versem.Sonra sen bir sigara yaksan, (dumanını hafif yukarı üflerdin) ve ben seni dinlesem.Zamanın nasıl geçtiğini anlamasak..

Okuduğumuz kitapları tavsiye etsek birbirimize, Memleket meselelerinden konuşsak.Bunları yapamadık hiç seninle.Hoş daha bir sürü şey yapamadık.Ama dedim ya gitmeni anlayabiliyorum.

Neyse işte bu da böyle gelip geçti, iyiyim şimdi..

Biliyorum, yollar kesişir yollar ayrılır.

Yollar ayrılır.